สองจีนสมัยหมิง: หนึ่งกิน “ทุเรียนขาว” หนึ่งกิน “จำปาดะ”

           เป็นที่ยอมรับกันว่า ข้อมูลในเอกสารโบราณของจีนคือแหล่งข้อมูลทั้งทางด้านประวัติศาสตร์การเมือง เศรษฐกิจ วัฒนธรรม เทคโนโลยี และธรรมชาติวิทยา และยังมีข้อมูลอีกมากมายที่รอให้ผู้รู้ภาษาจีนแปลเป็นภาษาไทยไว้ได้ศึกษากัน อย่างไรก็ตาม มีการแปลข้อมูลเหล่านี้เป็นภาษาอังกฤษกันบ้างแล้ว ดังขณะที่ผมกำลังค้นข้อมูลเกี่ยวกับรัฐสุลต่านสมุทรา-ปาไซ ที่ถูกอ้างถึงในเอกสารโบราณของจีนอยู่นั้น ผมได้พบคำแปลภาษาอังกฤษของบทประมวลความรู้ทางภูมิศาสตร์วัฒนธรรมของประเทศต่าง ๆ ในหมู่เกาะและชายฝั่งทะเลของเอเชียอาคเนย์ ซึ่งจัดทำโดย วิลเลียม วูดวิลล์ ร็อกฮิลล์ (William Woodville Rockhill) เป็นบทความขนาดยาว 4 ตอนชื่อ “บันทึกเกี่ยวกับความสัมพันธ์และการค้าของจีนกับหมู่เกาะตะวันออกและชายฝั่งมหาสมุทรอินเดียในช่วงศตวรรษที่ 14” น่าสนใจว่า เนื้อหาของตอนที่ 2 (Rockhill 1915) ให้ข้อมูลเกี่ยวกับ “ผลไม้แปลก” ซึ่งเป็นผลไม้เด่นของรัฐสุลต่านสมุทรา-ปาไซ ปรากฏอยู่ในเอกสารจีน 3 เรื่องของหนึ่งจีนหยวน คือ “วาง ต้ายวน” และสองจีนหมิง คือ “เฝ้ย สิ้นย์” และ “หม่า ฮวน” โดยสองจีนหมิงนี้ คือผู้เคยร่วมล่องเรือท่องประจิมสมุทรกับมหาขันทีเจิ้งร์ เหอ ดังนั้น วันนี้ผมจึงขอนำเสนอเกร็ดความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ จากเอกสารจีนสมัยราชวงศ์หยวน 1 เรื่อง และเอกสารจีนสมัยราชวงศ์หมิง 2 เรื่อง ที่ว่าด้วยผลไม้แปลกที่อาจเป็น ขนุน? จำปาดะ? หรือ ทุเรียน?

อ่านบทความฉบับเต็ม